Een anti-refluxoperatie is een succesvolle behandeling voor patiënten met aangetoonde refluxklachten, die onvoldoende reageren op zuurremmende medicijnen. Ook is het een goede behandeling voor patiënten met aangetoonde refluxklachten die niet langer een kostbare en langdurige behandeling met medicijnen willen.

Er zijn verschillende soorten anti-refluxoperaties. Er zijn de volgende operatiemogelijkheden:  

Operatieve benadering

Er kan via de borstholte (trans-thoracaal) of via de buik (trans-abdominaal) geopereerd worden. In het algemeen wordt, zeker bij patiënten zonder eerdere buikchirurgie, een operatieve behandeling via de buikholte gekozen.

Als het mogelijk is wordt de operatie tegenwoordig laparoscopisch ('via een kijkoperatie') uitgevoerd. Dit scheelt aanmerkelijk in pijnklachten direct na de operatie. In tegenstelling tot een 'open buikoperatie' -waarbij een flinke snee gemaakt wordt- worden er bij de laparoscopische operatie slechts een paar kleine openingen in de buikwand gemaakt. Via deze openingen worden een camera en chirurgische operatie instrumenten in de buik gebracht. Ook is het cosmetisch resultaat van een laparoscopische operatie veel fraaier. De operatie is, mits uitgevoerd door ervaren handen in een ziekenhuis waar de operatie veel uitgevoerd wordt, even veilig als een gewone 'open' operatie. Van de laparoscopische operatie (tegenwoordig wordt meestal gekozen voor een Toupet fundoplicatie) is bekend dat de effecten op het zuurbranden zijn even goed zijn als die van de open operatie. Welke operatie voor u geschikt is, bespreekt uw behandelend chirurg met u. 

Uitvoering

Of er nu volgens de 'open buik methode' of op de moderne laparoscopische manier geopereerd wordt, de operatie zelf is in principe hetzelfde. Nadat er toegang tot de buikholte is verkregen wordt het middenrif opgezocht om te beoordelen of er sprake is van een middenrifsbreuk. Een eventuele middenrifsbreuk wordt gecorrigeerd, en de doorgang (hiatus) van de slokdarm naar de maag door het middenrif weer precies passend gemaakt. Dit gebeurt met onoplosbare hechtingen. Hierna wordt een zogeheten 'fundoplicatie'  aangelegd. Bij een fundoplicatie wordt de maag meestal losgemaakt van de milt, en anders in de buik neergelegd.  De maag wordt rondom de slokdarm als een soort van 'manchet' gelegd. Deze manchet kan volledig (360°: Nissen fundoplicatie, Nissen-Rosetti fundoplicatie) rondom de slokdarm zijn,  of gedeeltelijk (180°: Toupet fundoplicatie).

Het weefsel van de maag wordt dus gebruikt om de de druk ter plaatste van de onderste slokdarmspier te verhogen zodat de maaginhoud moeilijker terug kan vloeien naar de slokdarm. Dit gebeurt zónder de maag zelf te openen. 

Te verwachten resultaten na de operatie

Iedere patiënt is uniek, en geen enkele operatie is precies gelijk. De precieze uitkomst voor de individuele patiënt is nooit te voorspellen en ook niet te garanderen.
De beste garantie voor goede resultaten na een operatie is de selectie van de juiste patiënt (heeft iemand daadwerkelijk gemeten aantoonbaar klachten en/of slokdarmschade door zure reflux). Het is belangrijk dat de patiënt geopereerd wordt in een centrum waar veel ervaring is met deze operaties, en door een chirurg die hier in bekwaam is. Verder geldt natuurlijk het gegeven dat iemand die goed is voorgelicht, ook de meest reële verwachtingen heeft van een operatie, de bijbehorende risico's en resultaten.

Toch kan men wel iets zeggen over de algemeen te verwachten resultaten na een anti-reflux operatie. Met een zeer geringe sterftekans, en bij minder dan 20% van de patiënten blijvende klachten na de operatie;  wordt bij 80-90% der patiënten een goede tot uitstekende vermindering van de zure reflux bereikt gedurende 10 jaar of meer na operatie. Na een volledige (360° Nissen-) fundoplicatie heeft 10-15% van de patiënten last van een verslechterde passage van voedsel door de slokdarm (dysfagie). Dit is meestal tijdelijk.  Ook is het soms na een operatie niet meer goed mogelijk om lucht op te boeren, waardoor iemand winderiger kan worden. Vandaar dat tegenwoordig meestal gekozen wordt voor een (180°) Toupet fundoplicatie.

Recent wetenschappelijk onderzoek naar de Toupet fundoplicatie geeft aan dat er bij patiënten met een Toupet fundoplicatie net zo weinig klachten meer zijn van zure reflux (zowel gemeten als ervaren door de patiënt) als bij patiënten die een Nissen fundoplicatie hebben gekregen. Wèl hebben mensen met een Toupet fundoplicatie duidelijk en bewezen minder last van slikklachten en minder last van een opgeblazen gevoel na de operatie, dan de patiënten die een Nissen fundoplicatie hebben gekregen. Het re-operatie percentage in de groep mensen die een Toupet- fundoplicatie hebben gekregen is lager dan het re-operatie percentage in de groep mensen met een Nissen fundoplicatie.